Pierwsze próby porcelany w Polsce pojawiły się dopiero po objęciu tronu przez Króla Augusta Poniatowskiego, który znany był ze swojego uwielbienia sztuk pięknych. Założył on w 1768 roku w Warszawskim Belwederze pierwszą wytwórnię porcelany. Jego poprzednicy ze względu na pochodzenie saskie nie mieli potrzeby otwierania zakładów na terenie Polski. Posiadali już bowiem własne zakłady na terenie Niemiec, a Polska była dla nich świetnym rynkiem zbytu. Niestety przez zawirowania historyczne w Polsce większość zakładów porcelanowych nie przetrwała do dzisiejszych czasów. Ciekawym wyjątkiem jest fabryka porcelany w Ćmielowie która z powodzeniem działa do dziś od 1790 roku. Na początku zajmowała się wyrobem fajansu i od połowy XVIII wieku światowej klasy porcelany. Fabryka Ćmielów jest najstarszą działającą fabryką porcelany w Polsce. W roku 1901 manufaktura ta zdobyła Grand Prix na wszechrosyjskiej wystawie w Petersburgu co sprawiło że ćmielowska sygnatura łabędzia na tle gałązek stała się szeroko rozpoznawana. Obecnie sygnatura została uproszczona do litery „Ć” w trójkącie. Wyjątkowym okresem dla manufaktury był przełom lat 50 i 60 kiedy to w spółpracy z Instytutem Wzornictwa Przemysłowego zaczęto produkować tzw. Figurki Ćmielowskie które w stylistyce New Look były niczym powiew świeżego powietrza po dominacji bardzo ornamentalnej stylu Art Deco.

W procesie twórczym dano głos artystom Warszawskiej ASP nowego pokolenia co zaowocowało prostymi, nowoczesnymi, figurami w których świadomie zrezygnowano ze zbędnych ozdób na rzecz czystości brył, uwypuklając często cechy rozpoznawcze. Proste motywy ludzi, zwierząt domowych lub leśnych wprawiały zachwyt swoją nowoczesną interpretacją i często graficznymi biało-czarnymi wzorami